ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Αγάπης

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 1084 καταχωρήσεις σε 22 σελίδες
Σελίδα 11
Φεγγάρι μου πανσέληνο
που 'σαι τσ' αγάπης φάρος,
πες της το πως την αγαπώ
γιατί δε βρίσκω θάρρος.
Ονειρεμένη μου ματιά
και μαγική μου εικόνα,
δωσ' μου τση αγάπης σου
νερό κι ας είναι μια σταγόνα.
Κι ο στεναγμός μου σ' αγαπά
γιατί για σένα βγαίνει,
κρυφά, κουφά και μυστικά
για να μη σε πικραίνει.
Θέλω να γίνω δήμαρχος
να κάνω πολλά έργα,
να γράψω πόσο σ' αγαπώ
στου δήμου μας τα δέντρα.
Όλος ο κόσμος ξέρει
το πόσο σ' αγαπάω,
και να το κρύψω δεν μπορώ
γιατί παραμιλάω.
Γίνε εσύ η θάλασσα
να γίνω η αμμουδιά σου,
να στέκομαι να με χτυπά
το κύμα τση καρδιάς σου.
Μωρό μου ανε χωρίσουμε
καμιά φορά για πάντα,
ούτε κι ο ίδιος ο θεός
δεν θα κατέχει γιάντα.
Σου στέλνω άγγελο κρυφά
να σε φιλάει τη νύχτα,
να έχεις όνειρα γλυκά
μωρό μου καληνύχτα.
Εσύ ΄σαι η αγάπη μου
κ άλλη δε μ' αρέσει,
σαν το δεντρό που βρίνεται
πάντα στην ίδια θέση.
Στη γειτονιά σου οντέ περνώ
παράπονο με πιάνει,
γι' αυτό αποφεύγω να περνώ
μα η περασά με βγάνει.
Καθόμουνα σε μια γωνιά
και κάπνιζα τσιγάρο,
και ο καπνός σχημάτιζε
τη λέξη σε γουστάρω.
Πηγή μου γλυκοκέλαιδη
που το ποτάμι τρέφεις,
τα χείλη της σε γεύονται
και μένα καταστρέφεις.
Μια βδομάδα έμεινε
φως μου να σ' αντικρίσω,
και ξέρω πως θα τρελαθώ
προτού να σου μιλήσω.
Άχι πως μου το λέγανε
κι εγώ 'σερνα ινάτι,
πως είχα αγάπη ψεύτικη
κι εβαγιοκλάδιζά τη.
Στους αγγέλους παράγγειλα
την έννοια σου να έχουν,
κι άγγελοι μου είπανε
αγγέλους δεν προσέχουν.
Όταν πρωτογεννήθηκα
έκλαψα μακριά σου,
τότε σε ξένη αγκαλιά
μα τώρα στην δικιά σου.
Tα αίτια από τις αφορμές
πως να τα ξεχωρίσω,
που είσαι αφορμή του πόνου μου
κι αιτία ν' αγαπήσω!
Συγνώμη δεν εζήτησα
στα λάθη άπου κάνω,
γιατί τα βάνω στη σειρά
και σε θωρώ απάνω.
Όσα για σένα αισθάνθηκα
σου τα κάνα χαλάλι,
να χεις να ονειρεύεσαι
για μια αγάπη άλλη.
Σ' αγάπησα, με πρόδωσες
μα δε σε κατακρίνω,
σ' ευχαριστώ που μ' έμαθες
αγάπη να μη δίνω.
Δε θέλω τη συμπόνια σου
ούτε να με λυπάσαι,
μόνο ότι σ' αγάπησα
στ' αλήθεια να θυμάσαι.
Δεν το χωρεί η λογική
ανθρώπου νους δεν βάνει,
πόσο πολύ σε αγαπώ
μα εσένα, δεν σου φτάνει..
Αγάπες έκαμα πολλές
μα σε κακό μου βγήκαν,
γιατί στις δύσκολες στιγμές
μ' αφήκαν και χαθήκαν.
Καθώς τα μαθια σου κοιτώ
χάνομαι στα στενά τους,
και το κλειδί τσι εξόδου μου
βρίσκεται στην καρδιά σου.
Μη με ρωτάς αν σ' αγαπώ
ρώτα με πως αντέχω,
γιατί καρδιά εχάρισα
κι άλλη καρδιά δεν έχω.
Μοιάζει η αγάπη μάτια μου
σαν του λυράρη νύχι,
αχνοχαιδεύει την χορδή
μη πόνος και της τύχει.
Να μη μου λες πως μ' αγαπάς
γιατί αν μ' αγαπούσες,
δε θα 'πρεπε με τους καημούς
άπου 'χω να γελούσες.
Σ αγάπησα τόσο πολύ
που αγάπη άλλη δε μένει,
θα σ' έκλεβα μα το θεό
κι ας μ' είχανε δεμένη.
Θέλω τα μαύρα να φορείς
όταν με συναντήσεις,
να νιώσω πως σου έλειπα
μα μη ξαναδακρύσεις.
Είσαι ότι ομορφότερο
εγώ 'χω συναντήσει,
και είμαι ένας άνθρωπος
απλός που σ' έχει αγαπήσει.
Τα όνειρα που έκαμα
για σ' ένα ήταν λάθη,
μου 'κλεψες την αγάπη μου
και όλα μου τα πάθη.
Να με σκοτώσεις απειλείς
το λες μα δεν το κάνεις,
αφού ότι νιώθεις στην καρδιά
πάντα πιο πάνω βάνεις.
Ένας λεβέντης κρητικός
εμπήκε στην καρδιά μου,
του χάρισα την αγάπη μου
και τα δυο μικρά φτερά μου.
Φεγγάρι μου για ξάνοιγε
τα δάκρυα μου απόψε,
πάρε μαχαίρι κρητικό
και την καρδιά μου κόψε.
Παράλειψή μου θα 'ντονε
και λάθος μου μεγάλο,
να μην ανοίξω την καρδιά
και μέσα να σε βάλω.
Ιντα μου λες κρινάκι μου
πως θα πας στα ξένα,
Γιαντα δεν υπολόγισες
τα μάτια μου κλαμένα;
Το σ' αγαπώ το χάραξα
στου μπιστολιού την κάνη,
και κάθε μπαλοθιά που βγει
στη φόρα θα το βγάνει.
Το αίμα μου θα' κανα νερό
να' ρθεις να ξεδιψάσεις,
την αγκαλιά κρεβάτι σου
να΄ ρθείς να ξαποστάσεις.
To δώρο μου το κάνω εγώ
σ' έναν λεβέντη άντρα,
να το φορά στη μέση του
να με θυμάται πάντα.
Κλείσε τα μάτια σου σφιχτά
και κοίτα στην ψυχή σου,
να δεις πως πάντοτε εγώ
θα 'μαι εκεί μαζί σου.
Και η ρακή που πίνω εδά
φωτιά στα στήθια βάνει,
αυτή που αγαπώ εγώ
μ' άλωνε γάμο κάνει.
Αγάπη που 'ναι δυνατή
δεν τηνε σβήνει ο χρόνος,
κι ας έχει γίνει αβάσταχτος
τσ' απόστασης ο πόνος.
Έχω γραμμένη συνταγή
από του γιατρού το χέρι,
εσένανε αγάπη μου
πρέπει να κάνω ταίρι.
Η αγάπη λένε η παλιά
με μια καινούργια σβήνει,
μα η δική σου παρελθόν
και μέλλον θ' απομείνει.
Όντε τ’ αστέρια τ’ ουρανού
μπορέσεις να μετρήσεις,
τότε και την αγάπη μου
θα την κατανοήσεις.
Ήθελα το εισιτήριο
να μπω μες στη καρδιά τζης,
να 'ναι χωρίς επιστροφή
να 'μαι σαφή κοντά τζης.
Εγώ δεν ήξερα ποτέ
αγάπη τι σημαίνει,
πριν σε γνωρίσω ήτανε
λέξη απαγορευμένη.
Αν κάποιος, κάπου, κάποτε
σου φέρει δυο λουλούδια,
πες του, ο προηγούμενος
μου έγραφε τραγούδια.
Μές τσι καρδιάς μου το βυθό
ναυάγια οι αγάπες,
με το που πέσαν στα βαθιά
όλες εβγήκαν σκάρτες.
Μίλησε η αγάπη κι είπε του,
του έρωτα μια μέρα,
εσύ στις μπόρες χάνεσαι
μα γω τις κάνω πέρα.