ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Ερωτικές

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 700 καταχωρήσεις σε 14 σελίδες
Σελίδα 11
«  ‹  8 9 10 11 12 13 14  ›  »
Κάθε πρωί σα σηκωθώ
βλέπω το πρόσωπό σου,
δύναμη παίρνω για να ζω
μ' ένα χαμόγελο σου.
Φουρτουνιασμένη θάλασσα,
είναι ο έρωτας σου,
και λένε μου πως θα πνιγώ,
μα 'γω έρχομαι κοντά σου.
Ήθελα να 'μουνα κισσός
κι εσύ δεντρί κοντά μου,
να τυλιχτώ και μια ζωή
να 'σαι στην αγκαλιά μου.
Αν με ρωτήσουν του Χριστού
πιστεύω ή εσένα
λέω πως είμαι αντίχριστος
για ένα δικό σου βλέμμα.
Αστέρι μου νεράιδα μου
φως μου και θησαυρέ μου,
τόσα πολλά για ένα κορμί
δεν ένοιωσα ποτέ μου.
Σκέψου να ζούμε σε ερημιά
και να νεροδιψάσεις,
θα κόψω φλέβα του κορμιού
να πιεις να ξεδιψάσεις.
Όσο κακό κι αν μου 'καμες
στο 'χω συγχωρεμένο,
Μα απ' την καρδιά και το μυαλό
σε 'χω και ξεγραμμένο.
Να 'ταν η θάλασσα η πλατιά
τόση που να μπορέσει,
τα σ' άγαπώ που σου χω πει
μέσα τση να χωρέσει.
Αν έρθει η πυροσβεστική
κάτι μπορεί να κάνει,
μα η φλόγα της αγάπης μου
θα γίνει πιο μεγάλη.
Να 'χα του Θιου τη δύναμη
πίσω να σε γυρίσω,
κι όλα τα λάθη που 'καμα
στο παρελθόν ν' αφήσω.
Στο Ρέθυμνο θα κατέβω
για να σε συναντήσω,
κανένας δεν με σταματά
μαζί σου εγώ θα ζήσω.
Σκέψου εικόνα να σου 'ναι
και στο προσκύνημα μου,
να σμιγουνε τα χείλη σου
μαζί με τα δικά μου.
Δεν θα ξεχάσω στην ζωή
έρωτες που χω κάνει,
όσο και αν με πληγώσανε
κι αν με 'χουνε πικράνει.
Στη Σαντορίνη ο έρωτας
γεννιέται και ριζώνει,
και αιτία το ηφαίστειο
που ανάβει και φουντώνει.
Όταν τα μάτια σου κοιτώ
δεν ξέρω τι να κάνω,
μαραίνομαι, τρελαίνομαι
τη λογική μου χάνω.
Αν ήμουν τριαντάφυλλο
και μ' έκοβες μια μέρα,
με τ' άρωμά μου σ' αγαπώ
θα σου 'γραφα στη χέρα.
Τσ' αγάπης σου τη ζεστασιά
και τούτο το χειμώνα,
θ' αναζητά να ζεσταθεί
το κρύο μου το σώμα..
Το δρόμο της καρδιάς κλουθώ
στης λογικής δεν μπαίνω,
για δεν υπάρχει λογική
για τον ερωτευμένο.
Αν αγαπούνε οι νεκροί
και πάω προς τον Άδη,
στο τελευταίο το σκαλί
θα σ' αναμένω να' ρθεις.
Αν αγαπούνε οι νεκροί
και πάω προς τον Άδη,
στο τελευταίο το σκαλί
θα σ' αναμένω να' ρθεις.
Φίμωτρο βάνει ο έρωτας
στην λογική της σκέψης,
να μην γροικάει η καρδιά
δεν κάνει και δεν πρέπει.
Σ' αγάπησα με πρόδωσες
μα εγώ θα συνεχίσω,
για δε μπορώ ότι αγαπώ
ποτέ μου να μισήσω.
θα' θελα κρίνος να γεννώ
και' συ βροχής ψιχάλες,
να πέφτεις και να ξεδιψώ
τσι δροσερές σου αγκάλες.
Σαν αγαπήσει η καρδιά
την λογική την χάνει,
γιατί έρχεται ο έρωτας
και φίμωτρο τσι βάνει.
Ποτέ δε σβήνει ο έρωτας
όταν σε έχει κάψει,
μοιάζει μ' ηφαίστειο που σιωπά
και μένει να ξεσπάσει.
Μια καληνύχτα θα σου πω
μέσα από την καρδιά μου,
να έχεις όνειρα γλυκά
παντοτινέ έρωτα μου.
Το σ' αγαπώ σαν το 'λεγες,
το μάσαγες σα τσίχλα,
με στον δικό σου έρωτα
τι έχασα, τι είχα.
Σαν τη φρεσκάδα του χιονιού
όταν θα πρωτοπέσει,
έτσι η σκέψη μου ριγά
απάνω σου να θέσει.
Ποτέ δεν είχα στο κορμί
πληγή να τρέχει αίμα,
μα είχα μόνο μια καρδιά
που σπάραζε για σένα.
Έβαλα άστρο στη κορφή
του δέντρου το σεβντά μου,
και για στολίδια του φιλιά
για σένα έρωτα μου!
Δέντρο είναι ο έρωτας
και η καρδιά το χώμα,
απού ριζώνει πιο βαθιά
όσο περνούν τα χρόνια.
θέλω, γλυκέ μου, Κρητικέ
να με κοιτάς στα μάτια,
κάθε φορά που γίνομαι,
για σένανε κομμάτια.
Θα θελα τα χειλάκια σου
να τα φιλώ με πάθος,
όπως φιλιούντε συνεχώς
το κύμα και ο βράχος.
Σε γνώρισα, σ' αγάπησα
κοίταξε εδα πως είμαι,
ερείπιο... και η σκέψη σου
πεισματικά κρατεί με.
Ένα δώρο θα ήθελα
απόψε στη χαρά μου,
τα δυο σου μάθια να θωρώ
και να πετώ χαρά μου.
θα 'θελα να' σουν γιασεμιά
τοίχος να' μαι κοντά σου,
πάνω μου ν' αγκαλιάζεσαι
να λιώνω απ' τ' άρωμά σου.
Όταν σε βλέπω να γελάς
τον κόσμο μου χαρίζεις,
αν θα' μαι πλούσιος ή φτωχός
εσύ θα το ορίζεις.
Όσα ταξίδια το μυαλό
σ' ένα λεπτό πηγαίνει,
σε σένα πάντα έρχεται,
μα πίσω δεν γιαγέρνει.
Τον θυελλώδη έρωτα,
π' άναψες στην καρδιά μου,
πως να τον σβήσω μάτια μου,
που είσαι μακριά μου.
Όσες φορές κι αν έχω πει
δε θα ξαναγαπήσω,
πάντα την πόρτα μου χτυπά
ο έρωτας ξοπίσω.
Να μη σκεφτείς ποτέ να πας
κόντρα στον έρωτα μας,
γιατί η φύση τιμωρεί
τα τόσα σφάλματα μας.
Πως να σου πω πως σ' αγαπώ
τι ξέρεις να διαβάζεις,
αφού την γλώσσα της καρδιάς
και την ματιά δεν βγάζεις.
Σαν μια ταινία στο μυαλό
γυρνάει η θύμησή σου,
σε σκέφτομαι κι αναζητώ
κάθε γλυκό φιλί σου.
Είσαι γοργόνα όμορφη
που λάμπεις στο σκοτάδι,
κι 'μαι θνητός που επιθυμεί
ένα δικό σου χάδι.
Μια θάλασσα η αγάπη μου
και σ' είχα στον αφρό της,
μα εσύ βαθιά με πέταξες
και βλέπω το βυθό της.
Μέσα σε τούτη τη χρονιά
πολλά μου έχεις κάνει,
μα βλέπω την επόμενη
θα μ' έχεις πια ξεκάνει.
Από ψηλά εγώ θωρώ
Και την ευχή μου κάνω,
Να ρίξουνε τα αστέρια φως
Να νιώσω πως σε φτάνω.
Η λύρα τραγουδά γλυκά
τ' αστέρια μου χορεύουν,
σεντούκια τάζει ο ουρανός
και μένα με μαγεύουν.
Φεγγάρι από το στενό
πέρασε μα μη φέξεις,
γιατί θα βγουν τα μυστικά
στη φόρα και θα μπλέξεις.
Εξεπετάρησε η καρδιά
στη σκέψη του ερχομού σου,
και κάνει τόσα όνειρα
που δεν τα βάνει ο νους σου.
«  ‹  8 9 10 11 12 13 14  ›  »