ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 7791 καταχωρήσεις σε 156 σελίδες
Σελίδα 151

« ‹ 148 149 150 151 152 153 154 › »

Όπλο ακατανίκητο
έχεις την ομορφιά σου,
γι’ αυτό τα κάνεις οντε θες
μονά ζυγά δικά σου!

Aν έχεις πόνο στην καρδιά
να μου το πεις μωρό μου,
και όχι να κάθεσαι να κλαις
παραπονιάρικό μου!

Δέντρο Χριστουγεννιάτικο,
είναι το πρόσωπό τσι,
και κρέμασα την ελπίδα μου
σε ένα χαμόγελό τσι!

Ατομική ενέργεια
έχουν τα δύο σου μάτια,
γι’ αυτό και το νε κάνουνε
όποιο κοιτάς, κομμάτια.

Xρόνε που φθείρεις τσ’ ομορφιές
μη φθείρεις τη δική τσις,
άστο στο ψεύτικο ντουνιά
στολίδι στο κορμί τσις!

Η ομορφιά σου μ’ έκανε
κι οι όμορφοί σου τρόποι,
ζηλιάρα, νευρασθενικιά
και μπλέξανε οι ανθρώποι!

Απ’ όλα τ’ αστέρια της αυγής
ένα είναι που σου μοιάζει,
εκείνο που βγαίνει το πρωί
και τ’ άλλα σκοτεινιάζει.

Η ομορφιά σου προκαλεί
μέθη και στο φεγγάρι,
απου του δίνει πάντα φως
χωρίς αυτό να πάρει!

Η θάλασσα στα μάτια σου
τον ήλιο καθρεπτίζει,
χαμογελούν μα πιο βαθιά
μια θλίψη ξεχωρίζει!

Απάνω σου σταμάτησε
την τέχνη της η φύση,
δεν έχει πλέον νόημα
ό, τι δημιουργήσει!!!!

Και ο θεός όταν σε δει
πετά απ' την χαρά του,
γιατί είσαι ένα από τα εφτά
στο κόσμο θαύματά του.

Και η διεύθυνση δασών
την έχει επικηρύξει,
γιατί ξεσπάει πυρκαγιά
όπου και να ξανοίξει!

Συμβούλιο εκάνανε
τα αστέρια για να δουνε,
γιατί θαμπώνονται και αυτά
τη νύχτα σα σε δούνε!

Μέτρησε η νύχτα τ’ άστρα τζι
και λείπει ένα ζευγάρι,
χαμήλωσε τα μάθια σου
μη ρθεί και σου τα πάρει!

Όλα τ’ αστέρια τ’ ουρανού
ν’ αποτελέσουν ένα,
δεν πρόκειται να συγκριθούν
με ένα δικό σου βλέμμα!

Όποια αγαπά μελαχρινό
πρέπει να το δηλώσει,
γιατί έχει με τον έρωτα
λογαριασμό να δώσει...

Εγώ αγαπώ μελαχρινό
και το ’χω δηλωμένο,
και έχω με τον έρωτα
λογαριασμό δοσμένο...

Πράσινη γαλαζόπετρα
μες το νερό δε λιώνει,
κι όποια αγαπάει μελαχρινό
ποτέ δεν μετανιώνει..

Μην λέτε για μελαχρινούς
γιατί πονά η καρδιά μου,
μελαχρινός ήταν κι αυτός
που πήρε την χαρά μου...

Που σου 'ναι και δε σ ‘έβλεπα
χρυσό δεντρί με τα άνθη,
ήτονε η καρδιά νεκρή
και σ’ είδε κι ανεστάθη

Περνά ο ήλιος μάθια μου,
κι εσύ το νε θαμπώνεις,
κια με την ομορφάδα σου
τον άνθρωπο σκλαβώνεις.

Εφύτεψα στο κήπο μου
μικρή μου δυο-τρεις βιόλες,
και πέρασες και σ’ είδανε
και ξεραθήκαν όλες.

Ένα λουλούδι εφύτεψα
και ‘μόρφησε η αυλή μου,
και το κλαδεύω του μιλιώ
και είναι η ζωή μου.

Επήρε χρώμα ανατολής
η εδική μου αγάπη,
μεθυστικά αρώματα
στου έρωτα τα πάθη.

Όποιος σε δει πρώτη φορά
σίγουρα θα νομίσει,
πως άγγελος κατέβηκε
στη γη να περπατήσει..

Πως θες να νιώσω τη χαρά
δίχως την αγκαλιά σου,
κι η πιο λαμπρή πανσέληνος
χάνει απ’ την ομορφιά σου.

Ο ήλιος είναι τ’ ουρανού
το ποιο λαμπρό αστέρι,
μα η δικια σου ομορφιά
στην γη δεν έχει ταίρι.

Γαρυφαλάκι κόκκινο
και μπλε το παραθύρι,
από τα ποιο όμορφα χωριά
είναι το ακρωτήρι.

Όταν κοιτώ τον ουρανό
ένα υπάρχει άστρο,
εκεί θαρρώ βασίλισσα
έχεις δικό σου κάστρο.

Ο κόσμος είναι τυχερός
γιατί έχει τέτοιο πλάσμα,
για χάρη της πρέπει γραφτεί
το πιο ‘μορφο το άσμα.

Απ’ όλα τ’ άστρα τ’ ουρανού
μου πες να πάρω ένα,
μα γω δε βρήκα ένα τους
πιο όμορφο από σένα.

Θεά είσαι της ομορφιάς
του ήλιου ξελογιάστρα,
το πιο οικείο στέκι σου
θα ‘πρεπε να ‘ναι τ’ άστρα.

Δεν φταίω εγώ που ο θεός
πανέμορφη σε έχει,
τέτια ομορφιά άλλη καμία
ποτέ της δεν κατέχει.

Εφύτεψα μια ροδαριά
μ’ υπομονή μεγάλη,
και ‘βγαλε ρόδα στα κλαδιά
και τα μυρίζονται άλλοι.

Δεν ξέρω από που κρατάς
μα Κρητικιά μου μοιάζεις,
έχεις τα χείλη τσι φωτιάς
και την καρδιά μου σφάζεις.

Μ’ ένα πιστόλι κυνηγώ
στην εδικιά μου αγκάλη,
και θα σκοτώσω άνθρωπο
για τα δικά σου κάλλη.

Άχι και να μην ήτονε
στη Κίσσαμο πασπάλοι,
να μη φυσά να λαντουρά
τα όμορφα σου κάλη.

Η κοπελιά μου φυλακή
μια μέρα θα με βάνει,
γιατί είναι όμορφη πολύ
και τήνε θενε κι άλλοι.

Η λογική δεν κρίνει πια
και το μυαλό του ανθρώπου,
εσύ την είδες όμορφη
μ’ αυτή ειν’ αδίκου κόπου.

Η ομορφιά σου μάτια μου
λάμπει ωσάν διαμάντι,
μα δε σε έχω και θαρρώ
πως θα βρεθώ στον Άδη.

Η βιόλα θέλει κηπουρό
όμορφη για να μείνει,
αλλιώς ο χρόνος που περνά
γρήγορα τηνε σβήνει.

Ω τη μπαντέρμη ομορφιά
που’ χει το πρόσωπο σου,
κι όταν με βλέπεις χάνομαι
τσι κύκλους τω ματιώ σου.

Έχω στο σπίτι πινάκα
του μέγα του Πικάσο,
μπροστά σε ‘σενα αγάπη μου
και ‘κεινο πάει πάσο.

Όσο κι αν βάλεις άρωμα
όσο και να μυρίζει,
η ομορφιά σου κοπελιά
είναι που ξεχωρίζει!

Τα μάτια σου είναι φωτιά
το σώμα σου λαμπάδα,
και τα χειλάκια σου γλυκά
ωσάν τη μαρμελάδα.

Και ο θεός εζήλεψε
από την ομορφιά σου,
κι έφτιαξε αγγέλους που ‘χουνε
μάτια σα τα δικά σου.

Ήντα τραγούδι να σου πω
μάνα μου να σ’ αρέσει,
που ‘χεις αγγελικό κορμί
και δαχτυλίδι μέση.

Δεν φταίω εγώ που σ’ αγαπώ
και κλαίω με παρέα,
μονάχα φταίει η μάνα σου
που σε’ καμε ωραία.

Φεγγάρι, αστέρια κι ουρανέ
δείτε την ομορφιά τζι,
και πείτε κι εμένα πως μπορώ
να ζήσω μακριά τζι.

« ‹ 148 149 150 151 152 153 154 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture