ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 7791 καταχωρήσεις σε 156 σελίδες
Σελίδα 152

« ‹ 149 150 151 152 153 154 155 › »

Μες στης ακτής την ερημιά
στου πόνου το νυχτέρι,
σαν άγγελος ξεπρόβαλλε
κι’ έλαμπε σαν αστέρι.

Το αγγελικό σου πρόσωπο
και η ομορφιά σου μοιάζει,
με τα χρώματα τσ’ αυγής
οντε γλυκοχαράζει.

Στ’ άψυχο χώμα βιόλα μου
όσο νερό και να’ χεις,
δε θα τη βρεις την ομορφιά
άπου ‘χες και εχάθει.

Όμορφο είναι το κορμί
όσο κι αν το στολίσεις,
με άνθη και αρώματα
μόνο να το προικίσεις.

Απ’ όλα τ’ άστρα τ’ ουρανού
κανένα δεν σου μοιάζει,
γιατί τη λάμψη σου μικρό
κανένα δεν τι βγάζει.

Τι μαντινάδα να σου πω
απού ‘χεις πολλές τις χάρες,
είναι πολλές, αμέτρητες
διαφέρεις απ’ τις άλλες.

Στην ομορφιά της δεν μπορώ
περιγραφή να κάνω,
είναι πολλά τα κάλλη της
τα λογικά μου χάνω.

Στάσου στον ήλιο απέναντι
φως μου να σ’ αντικρίσει,
να πέσει από τη ζήλια του
στη θάλασσα να σβήσει.

Έχει ο κόσμος ομορφιές,
έχει ο κόσμος κάλλη,
σαν τη δική σου ομορφιά
στον κόσμο δεν ειν’ άλλη.

Με μάγεψε το βλέμμα σου
και πήρε το μυαλό μου,
είναι γλυκό και δεν μπορώ
ν’ αντισταθώ μωρό μου.

Ανθέ μου αορείτικε
μονάκριβη μου βιόλα,
στη μυρωδιά εξεπέρασες
του κάμπου τ’ άνθη όλα.

Ποια μαντινάδα να σου πω
την ομορφιά σου να χει,
άπου είσαι η ομορφότερη
στον κόσμο που υπάρχει.

Του ουρανού την ομορφιά
των αστεριών την λάμψη,
στο βλέμμα σου θα δει κανείς
οντε θα σε κοιτάξει.

Στον ύπνο είπα του θεού
να’ ρθει να σε φυλάει,
άγγελοι, αγγέλους δεν φυλούν
είπε μου και γελάει.

Απ’ όλα τα τριαντάφυλλα
αυτό είναι που σου μοιάζει,
που στ’ αγκαθιού το πλήγωμα
μύρο και δάκρυ στάζει.

Μοιάζεις Κρητικοπούλα μου
με λυχναριού χλωμάδα,
που την φιλάς και λούζεται
μαγουλοκοκκινάδα.

Όταν εσκέφτηκε ο θεός
εσέ να δημιουργήσει,
είπε να ‘σαι η πιο όμορφη
σ’ ανατολή και δύση.

Σε έκανε όμορφη ο Θεός
και το ‘χει μετανιώσει,
γιατί κανείς τα κάλη σου
δε φτάνει να σιμώσει.

Είσαι των άστρων κέντημα
του διαμαντιού γυαλάδα,
σαν σε θωρώ αγάπη μου
σε κάνω μαντινάδα.

Η ομορφιά σου εύχομαι
να μείνει εις τον αιώνα,
όπως των Καρυάτιδων
εμπρός στον Παρθενώνα.

Δεν ξημερώνει ο ουρανός
κι ο ήλιος δεν προβάλει,
άμα δεν έχω δίπλα μου
τα όμορφα σου κάλλη.

Σα θέλω βιόλα να σε ιδώ
θα βγω σ’ ένα κορφάλι,
για να θωρώ από ψηλά
τα έμορφα σου κάλλη.

Ποιός θα σε δει και δε θα πει
λόγια καλά για σένα,
και δε θα πει και ποιά ‘τανε
η μάνα που σε γέννα.

Απ’ αγαπά μελαχρινή
που είναι και μαυροφόρα,
δεν τηνε βγάνει απ’ το μυαλό
ένα λεπτό την ώρα.

Η βιόλα πάντα όμορφη
μένει μέσα στο χρόνο,
κι αν πει κιανείς τ’ αντίθετο
ζηλεύγει τσι και μόνο.

Η βιόλα η αορείτικη
έχει την αγριάδα,
όμως τσι βιόλας του μπαξέ
θωρούν την ομορφάδα.

Θέλω να στείλω μήνυμα
μα πες μου τι να γράψω,
που η ομορφιά σου μ’ έκανε
τα λόγια μου να χάσω.

Κρίνε μου περαχωριανέ
του λιβαδιού στολίδι,
χαλάλι σου η αγάπη μου
και ο ήλιος να σου δίδει.

Είσαι μικρή και όμορφη
με μια καρδιά χρυσάφι,
φαντάζομαι πόσο σπάνια
είναι η δικιά σου αγάπη.

Μελαγχολία στη ματιά
έχεις κυρά και μοιάζεις,
νεράιδα που τα μάτια τσι
δε πρέπει να κοιτάζεις.

Πως να παινέψω ένα κορμί
πού’ ναι χωρίς ψεγάδι,
και κάνει μέρα λαμπερή
το πιο βαθύ σκοτάδι;

Γυναίκα ακριβοθώρητη
κόρη παιχνιδομάτα,
βάστα με για να μη χαθείς
τα’ αγάπης σου τη στράτα.

Όλου του κόσμου τσ’ ομορφιές
να δώσουνε σε εμένα,
θα μου φανούνε αδιάφορες
άμα δεν έχω εσένα.

Δεν φταίω’ γω που σ’ αγαπώ
δεν πρέπει να θυμώνεις,
φταίει ο Θιος που σ’ έπλασε
ανθρώπους να σκλαβώνεις.

Ανάθεμα τα κάλλη σου
μα και την ομορφιά σου,
με τρέλανες μελαχρινή
με τα καμωματά σου.

Ασύγκριτη έχεις ομορφιά
υπέρμετρη έχεις χάρη,
μπροστά σου ο ήλιος ντρέπεται
ζηλεύει το φεγγάρι.

Ζαχαροζυμωμένη μου
κι όμορφο γιασεμί μου,
ανθέ μου φεγγαρόλουστε
να σ'έβανα στ'αυτί μου.

Μελαχρινή μου κοπελιά
στον δρόμο που σαλεύεις,
όλου του κόσμου τις ματιές
επάνω σου μαζεύεις.

Tη μάνα που σε γέννησε
θέλω να ανακρίνω,
πως μπόρεσε και έβγαλε
τέτοιο ωραίο κρίνο.

Πολλές γυναίκες όμορφες
στην Κρήτη κατοικούνε,
μα οι Μυλοποταμίτισες
όλες τις ξεπερνούνε.

Παιδεύει η σκέψη το κορμί
όντε θα προσπαθήσει,
με λόγια την εικόνα σου
να την απεικονίσει.

Τα γαλανά τα μάτια σου
και τα ξανθά μαλλιά σου,
πάλι με 'καναν να περνώ
από την γειτονιά σου.

Στης σκέψης μου τον ουρανό
η ομορφιά σου λιάζει,
γι' αυτό τελείως να χαθεί
ο ήλιος δεν με νοιάζει.

Την ομορφιά σου προσκυνώ
τα κάλλη σου δοξάζω,
κι ένα σου βλέμμα με της γης
τα πλούτη δεν αλλάζω!

Θε μου πως ακτινοβολούν
στη πίστα οντά χορεύουν,
τρελαίνουν τους υπόλοιπους
και μένα με μαγεύουν.

Σαν το ηλιοβασίλεμα
της Σαντορίνης μοιάζεις,
χρώματα τόσο όμορφα
όπου κι' αν πάς μοιράζεις.

Και ο Θεός που σ' έκανε
κι εκείνος σε θαυμάζει,
γιατί δεν έκανε κορμί
άλλο για να σου μοιάζει.

Είσαι μικρούλα κι όμορφη
με δύο γλυκά ματάκια,
στο δρόμο σε πειράζουνε
όλα τα αγοράκια.

Ο ήλιος είναι άσχημος
σα βρίσκεται κοντά σου,
γιατ' είν' η λάμψη του μικρή
μπροστά στην ομορφιά σου.

Θέ μου και γιάντα ομορφιά
τόση της έχεις δώσει,
που να μπορεί με μια ματιά
κάθε καρδιά να λειώσει.

« ‹ 149 150 151 152 153 154 155 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture