ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 7791 καταχωρήσεις σε 156 σελίδες
Σελίδα 156
«  ‹  153 154 155 156  ›  »
Βιόλα που έχει κηπουρό
καλό και την προσέχει,
όλες του χρόνου τσ' εποχές
τσι μυρωδιές τσι έχει.
Μπουμπουκιασμένο γιασεμί
τώρα που πας να ανθίσεις,
τη μυρωδιά σου πρόσεξε
να μην τη χαραμίσεις.
Μόνο τ' αγριολούλουδο
που τσ' αγκρεμούς φυτρώνει,
χωρίς φροντίδα κηπουρού
ανθεί και μεγαλώνει.
Μόνο τ' αγριολούλουδο
του αοριού μυρίζει,
περίσσα δίχως κηπουρού
χέρι να το φροντίζει.
Όταν εσένα δε θωρώ
αδύνατο 'ναι φως μου,
να με παρηγορήσουνε
οι πιό όμορφες του κόσμου.
Μα κι η θεά τσι ομορφιάς
άνε σταθεί μπροστά σου,
αμοναχή το στέμμα τσι
θα βάλει στα μαλλιά σου.
Εάν εσύ δεν ήσουνα
βιόλά μου μυρωδάτη,
δε 'θελα ν-έχω την καρδιά
με μαχαιριές γεμάτη.
Βιόλά μου ήντα μυστικό
ο κηπουρός σου ξέρει,
κι ανοίγεις μεσοχείμωνα
χειμώνα καλοκαίρι;
Ποιός κηπουρός φροντίζει σε
βιολά μου μπαλκονάτη,
κι όλες του χρόνου τσ' εποχές
είσαι μ' ανθούς γεμάτη.
Με μια ματιά σου μ' έκανες
να χάσω τη μιλιά μου,
γονυπετής στα πόδια σου
πετώ την αντριγιά μου.
Η ομορφιά σου προκαλεί
τσι συνομήλικες σου,
γι' αυτό και σ' αποφεύγουνε
όλες οι χωριανές σου.
Είσαι όμορφη και δεν μπορώ
καθόλου ν' αμφιβάλω,
γι' αυτό και κάνεις πάταγο
όπου κι αν πας μεγάλο.
Όπλο ακατανίκητο
έχεις την ομορφιά σου,
γι' αυτό και πάντα γίνονται
μονά ζυγά δικά σου.
Αν ήμουν ήλιος τσι αυγής
και τσι νυχτιάς φεγγάρι,
θα' χ' όλη σου την ομορφιά
την ίδια σου τη χάρη.
Με προσοχή να την περνάς
την μέση τσι πλατείας,
γιατί πολλά εγκλήματα,
κάνεις εξ αμελείας.
Πρόβλημα εδημιούργισες
στο αστεροσκοπείο,
γιατί έναν ήλιο ξέρανε
κι εδά θωρούνε δύο.
Επέσαν δύο μπαλωθιές
εψές στη γειτονιά σου,
πάλι κάποιος λαβώθηκε
από την ομορφιά σου.
Είσαι μικρή, πολύ μικρή,
μικρή, τριανταφυλλένια,
είσαι κι ωραίο κόσμημα
γιατί 'σαι σμαραγδένια.
Όταν το φως τσ' ανατολής
πέφτει στο πρόσωπο σου,
παίρνεις μιαν όψη θεϊκή
και γονατίζω μπρος σου.
Μία ξανθιά θυμήθηκα
που κάναμε παρέα,
που'χε δύο μάθια πράσινα
του κόσμου τα πι' ωραία.
Στο περιβόλι τσι καρδιάς
είσ' όμορφο λουλούδι,
κι' από τσι ήχους του μυαλού
το πιο γλυκό τραγούδι.
Οψές το βράδυ μου ΄λεγε
τ' ολόγιομο φεγγάρι,
πως δε μπορεί τα μάθια του
'πο πάνω σου να πάρει.
Τόσα πολλά είναι τα κάλλη τσι
που τα μισά να χάσει,
με τ' άλλα που 'πομένουνε
μπορεί να με χτικιάσει.
Βασίλισσα είσαι μάθια μου
βαστάς και την κορόνα,
και έχεις τον αυγερινό
στα χείλι και στο στόμα.
Θε μου για κοίτα ομορφιά
για κοίτα κάτι μάτια,
που με θωρούν και γίνομαι
σαρανταδυό κομμάτια.
Απ' όλα τ' άστρα τ' ουρανού
ένα' ναι που σου μοιάζει,
που βγαίνει τα χαράματα
κι όλα τα σκοτεινιάζει.
Δεν τονε θέλω τον Θεό
έφυγα από κοντά του,
και προσκυνώ ένα ξανθό
όμορφο διμιούργημά του.
Η ομορφιά σ' ένα κορμί
αμοναχή δεν φτάνει,
στη βιόλα αξίζει τ' άρωμα
και η μυρωδιά που βγάνει.
Τα κάλλη σου μερώνουνε
και τα θεριά ακόμη,
ποιός είναι άπου θα σε δει
και θα΄ χει άλλη γνώμη.
Οντα σε δούνε κοπελιά
να βγαίνεις απ΄ το σπίτι,
αρχιζούνε τσι μπαλωθιές
σε ολόκληρη τη Κρήτη.
Αχι τί σώμα είν' αυτό
ψηλό μελαχρινό μου,
όταν το είδα έχασα
για πάντα το μυαλό μου.
Παγώνα μου στολίστηκες
έφτιξες τα μαλλιά σου,
και εκατέστρεψε εμέ
μ' αυτή την ομορφιά σου.
Τα μάτια σου πρωτότυπα
δεν τα' χω δει σε άλλη,
ίσως να μη βρεθεί ποτέ καμιά
να σε περνά στα κάλλη.
Σαράντα ήλιους ξεπερνά
των αμαθιών σου η λάμψη,
τσιγάρο από το βλέμμα σου
μπορεί κανείς ν' ανάψει.
Όταν την έπλαθε ο Θεός
δεν είχε φως ν' ανάψει,
γι' αυτό έχουνε τα μάτια της
του φεγγαριού τη λάμψη.
Όταν την έπλαθε ο Θεός
δεν είχε φέξει ακόμα
γι' αυτό έχουνε τα μάτια τσι
του ουρανού το χρώμα.
Nάταν τα νιάτα δυο φορές
τα γηρατειά καμία,
πόνοι και λύπες μια φορά
χίλιες χαρές κι υγεία
Αν είσαι δάκρυ και φανείς
μπροστά στα δυο μου μάτια,
μην τρέξεις γιατί θα γεννούν
τα όνειρα κομμάτια.
Συ μ' έμαθες πως αγαπούν
πως παίζουν πως γελούνε,
μάθε με τώρα δυο καρδιές
πως ζουν σαν χωριστούνε.
Μέσα στο σπήλιο της καρδιάς
το αίμα πηχτό τρέχει,
και σταλαγμίτη έκαμε
που την μορφή σου έχει.
Να' μουνα κύμα στο γιαλό
κι' εσύ το γλαροπούλι,
να κείτεσαι επάνω μου
και να ζηλεύουν ούλοι.
«  ‹  153 154 155 156  ›  »