ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Ερωτικές

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 700 καταχωρήσεις σε 14 σελίδες
Σελίδα 1

« ‹ 1 2 3 4 › »

Μη με πληγώσεις έρωντα
γιατί δεν έχω μάνα,
και δίχως περιποίηση
θα 'ναι η ζωή μου δράμα.

Η πρώτη αγαπητικιά εις την καρδιά
πολλά σημάδια αφήνει,
γιατί 'ναι αρχή και ο έρωτας
αμάλαγη τη βρίχνει.

Κάθε μεγάλος έρωτας
έρχεται και τελειώνει,
ωσάν το χιόνι που 'ρχεται
ο ήλιος και το λιώνει.

Δε φταίει αυτός ο έρωτας
που όλοι τόνε μισούνε,
φταίνε τα μάτια κι οι καρδιές
που τόνε προκαλούνε.

Κι αντάρτης να γενεί κιανείς
του έρωντα δε γλυτώνει,
για δεν τόνε θωρεί ποτέ
την ώρα που ξαμώνει.

Θα βάλω τεχνητή καρδιά
και τεχνητό στομάχι,
μήπως αντέξει το κορμί
στου έρωτα τη μάχη.

Τη ζήση χάνει μοναχά
άνθρωπος σαν ποθάνει,
μα σκέψου δίχως έρωτα
πόσους θανάτους κάνει.

Ο έρωτας δεν είν’ ανθός
να μαραθεί να πέσει,
μόνο’ ναι βατοί και κλαδιά
κι αλίμονο όποιου μπλέξει.

Ψάχνω να βρω τον έρωντα
που χρόνια μ’ αποφεύγει,
περνάει δίπλα μ' ακουμπά
μα πάντα μου ξεφεύγει.

Στον έρωντά σου γνώρισα
τα πιο μεγάλα πάθη,
μα κρατηξά τα μυστικά
άλλος να μην τα μάθει.

Είναι ο έρωτας κερί
σιγά, σιγά που λιώνει,
βάζει φωθιά μες το κορμί
και την καρδιά ματώνει.

Έρωτα ήντα σου 'καμα
και μου κρατάς κακία,
και δεν μ’ αφήνεις να χαρώ
σ’ αυτήν την ηλικία.

Δε θέλει πλούτη ο έρωτας
τασίματα και δώρα,
γιατί τα συναισθήματα
δεν σβήνουν σε μια ώρα.

Κάμε τον έρωτα στιγμή
και τη στιγμή ζωή σου,
και την αγάπη σύντροφο
του νου και τσι ψυχής σου.

Όταν γελά ο έρωτας
άνθη πολλά σκορπίζει,
και ό, τι βρει στο διάβα ντου,
μ’ αγάπη το στολίζει.

Σα πιάσει ο έρως το στυλό
κι η αγάπη τη σφραγίδα,
κάθε καημός μες τη ζωή
γυρίζει στην ελπίδα.

Κυριαρχία έρωτος
συν τη σφραγίς τσ' αγάπης,
δε δείχνει πράμα ποια καλό
τσι ζήσης μας ο χάρτης.

Στου έρωτα σου τα κλαδιά
θέλω φωλιά, να χτίσω,
του παραδείσου τις χαρές
κοντά σου να γνωρίσω.

Κι αν μας χωρίζουν θάλασσες
ωκεανοί κ’ ηπείροι,
ένα μεγάλο έρωτα
η απόσταση δε φθείρει.

Έρωτα τη σαΐτα σου
να τηνε μαλώσεις,
γιατί δεν άφηκες καρδιά
που να μην την επληγώσεις.

Στα μάθια πιάνει ο έρωτας
στα χείλη κατεβαίνει,
κι έπειτα πάει στην καρδιά
ριζώνει και δεν βγαίνει.

Στον έρωτα σου άναψα
λαμπάδα την καρδιά μου,
ώστε να ζω να καίγετε
στη χάρη σου κερά μου.

Έκανα καρδιογράφημα
και όλοι απορήσαν,
που οι παλμοί μου στο χαρτί
εκείνη ζωγραφίσαν.

Δε σ' απαρνούμαι εκτός να δεις,
στο τάφο μου το σώμα,
τη μάνα μου με σπαραγμούς,
να μου πετά το χώμα.

Ποιό μονοπάτι να διαβώ
ποιό δρόμο να διαλέξω,
και τη σαΐτα που βαστώ
σε ποιά καρδιά να παίξω.

Ο έρωτας σου μάθια μου
κουζουλαμένο μ' έχει,
και μέχρι πότε θα βαστώ
ένας Θεός κατέχει.

Είναι ζαριά ο έρωτας
και άμα σου βγει γεμάτη,
την πιο μεγάλη πλερωμή
σου δίνει ανάθεμά την.

Κομμάτια να γενεί η καρδιά
και χαμε να σκορπίσει,
κι αδειανός ο μπέτης μου
πάλι θα σ’ αγαπήσει.

Τον έρωτα μες’ τη καρδιά
στον έχω εγώ βαλμένο,
Κι’ ανε το τάξεις αλλουνού
του τάζεις πράμα ξένο.

Τόσο γλυκιά συνήθεια
είναι η αγκαλιά σου,
που δεν μπορώ να κοιμηθώ
σαν είμαι μακριά σου.

Ήθελα τα χειλάκια σου
να τα γλυκοφιλήσω,
κι ούλη τη γλύκα του φιλιού
μεσ’ στην καρδιά να κλείσω.

Τρεις μέρες δεν σ' αντάμωσα
τρεις μέρες δεν σε είδα,
κι είχα τρεις μέρες στην καρδιά
νύχτα και καταιγίδα.

Θεατρική παράσταση
ήταν ο έρωτας σου,
και ρόλο δεύτερο έπαιξα
στο έργο τσι καρδιάς σου.

Εσένα βγαίνει σκότωμα
κι εμένα βγαίνει σφάλμα,
γιατί δεν καταλάβαμε
στον έρωτα μας πράμα.

Ο έρωντάς σου από καιρό
μ' έχει μισερωμένο,
κι ούτε στο νου σου κοπελιά
μ' έχεις ποτέ βαλμένο.

Δεν ξέρω αν είναι έρωτας
ό, τι για σένα νιώθω,
ξέρω πως έμαθα να ζω
με το δικό σου πόθο.

Μέσα σε λόγια δεν μπορώ
τον έρωντα να κλείσω,
γιατί το μεγαλείο του
θα το περιορίσω.

Αγάπη πιο παράξενη
κι έρωτα πιο μεγάλο,
απ' το δικό σου κοπελιά
δεν έχω νιώσει άλλο.

Ανάθεμά σε έρωντα
πως μ' έχεις ποδεμένο,
απού να ιδώ το τόξο σου
μια ταχινή σπασμένο.

Ήλιε μου φανερώσου μπλιό
πόβγαλε το σκοτίδι,
γιατί η νύχτα βάσανα
τσ' ερωτευμένους δίδει.

Αλλοτινέ μου έρωτα
πόθε μου περασμένε,
ώστε να ζω τσ' αγάπης σου
οι φλόγες θα με καίνε.

Γίνε μικρή μου ποταμός
να πέσω να με πάρεις,
σ' ένα ταξίδι μακρινό
κι ο έρωτας βαρκάρης.

Γίνε μικρή μου ποταμός
να πέσω στα νερά σου,
να κολυμπήσω να πνιγώ
μέσα στην αγκαλιά σου.

Θεέ μου μη βγάλεις νικητή
στου έρωτα τη μάχη,
άσε με εκειά να πολεμώ
ίσαμε να υπάρχει.

Αν έχεις άλλον στην καρδιά
πες το να το κατέχω,
να πάρω την απόφαση
σ' άλλη οδό να τρέχω.

Να 'χε πουλιέται ο έρωτας
'θελα τονε πουλήσω,
να φυτευτεί κλαδί, κλαδί
τον κόσμο να γεμίσω.

Οπότε σ' έχω αγκαλιά
του χταποδιού ζηλεύω,
ας είχα τα πλοκάμια ντου
χέρια να σε χαϊδεύω.

Τσι Οίας το ηλιοβασίλεμα
στο κόσμο είναι ένα,
όπως και το ξημέρωμα
του Καλαμιού με σένα.

Εμπέρδεψέ με ο έρωτας
και σκλάβο του κρατεί με,
και δουλευτής του γράφτηκα
και μετά κείνον είμαι.

Δεν είναι ο έρωτας νερό
να πιείς να ξεδιψάσεις,
είναι φωθιά που η λαύρα της
να πέσει θα σε κάψει.

« ‹ 1 2 3 4 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Ερωτικές

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture