ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Γνωμικές

Ευχαριστούμε όλους εσάς που έχετε στείλει μαντινάδες και παροτρύνουμε τους νέους επισκέπτες του site μας, να μας στείλουν κι αυτοί τις δικές τους να τις δημοσιεύσουμε!

Βρέθηκαν 227 καταχωρήσεις σε 5 σελίδες
Σελίδα 1

« ‹ 1 2 3 4 › »

Με τα λεφτά ένα μερακλή
ποτέ δεν αγοράζεις,
με μια δεκάρα κάλπικη
χίλιους ρουφιάνους βγάζεις.

Τούτη η ζωή 'ναι ψεύτικη
σαν το κουφό καρύδι,
κι όποιος την πάρει σοβαρά
το χάνει το παιχνίδι.

Τούτη η ζωή 'ναι ψεύτικη
κι όποιος τη νιώσει μόνο,
γλεντά με κάθε του χαρά
γλεντά και με τον πόνο.

Φεύγει η ζωή και χάνεται
και δε γυρίζει φως μου,
κι εσύ θαρρείς πως θα γενείς
καταχτητής του κόσμου.

Ο χρόνος φθείρει τσ' ομορφιές
και μ' έφθειρε και μένα,
γιατί συνέπεσε κι εγώ
να' μαι τσι φύσης γέννα.

Εγώ δεν είμαι πλούσιος
μα δεν παραπονούμαι,
μόνο τα χρόνια τσι ζωής
που φεύγουνε λυπούμαι.

Πέρασε ο χρόνος κι άφησε
στο πρόσωπο ρυτίδες,
και δεν ευχαριστήθηκε
και πήρε και τσ' ελπίδες.

Χωρίς να βρέξει ο ποταμός
νερό δεν κατεβάζει,
κι ο καθαείς μιαν αφορμή
έχει κι αναστενάζει.

Όπως κι αν το ξανοίξομε
δεν είν' καλά στον Άδη,
γιατί κοιμάσαι καθ' αργά
χωρίς αγάπη χάδι.

Κουφοβροντά ο ουρανός
εντάκαρε και βρέχει,
μα το' πιε η γης γιατί διψά
κι ο ποταμός δεν τρέχει.

Οψάργας μες στον ύπνο μου
ζούσα σε ξένους τόπους,
ω, τα παντέρμα όνειρα
πως ξεγελούν τσ' ανθρώπους.

Με την ελπίδα πως μπορεί
το αύριο ν' αλλάξει,
βρίνει κιανείς τη δύναμη
τσι πόνους να βαστάξει.

Ζητούνε μιαν εξήγηση
μ' άνθρωπος δεν την δίνει,
γιάντα τσ' αγάπης η φωτιά
με το νερό δε σβήνει.

Μπορεί να είμαι σίγουρος
μα στοίχημα δε βάνω,
εδώ κρατώ στα χέρια μου
το πράμα και το χάνω.

Μια αγάπη κάνει ο καθαείς
που ξεπερνά τις άλλες,
που δίδει βάσανα πολλά
μα και χαρές μεγάλες.

Για την αξιοπρέπεια
και τη ζωή μου δίνω,
για κείνο και το δίκιο μου
σαν έχω δεν τ' αφήνω.

Να μη θαρρείς πως τα λεφτά
φέρνουν την ευτυχία,
τσι περισσότερες φορές
φέρνουν τη δυστυχία.

Όλος ο κόσμος στη ζωή
προβλήματα παλεύει,
καθένας το τσικάλι του
κατέει ίντα μαγειρεύει.

Για όλα τα εγκλήματα
φταίει η πολιτεία,
γιατί έδωκε τω γυναικώ
πολύ μεγάλη αξία.

Δεν πρέπει άνθρωπε ποτέ
να 'χεις κακία τόση,
γιατί δεν ξέρεις αύριο
τι θα σου ξημερώσει.

Να το θυμάσαι πάντοτε
πως η ζωή είναι λίγη,
και δεν υπάρχει άνθρωπος
να 'ρθει και να μη φύγει.

Όποιος στο δρόμο τσι τιμής
βαδίζει και σκοντάψει,
σβήνει ένα φως που δεν μπορεί
ποτέ του να ξανάψει.

Δεν είναι λόγια η τιμή
που πάνε στον αέρα,
μονό 'ναι πράξη στη ζωή
θωρώντας κάθε μέρα.

Όταν το ρόδο μαραθεί
και τον ανθό του χάσει,
δε ξαναβγαίνει μυρωδιά
ο κόσμος να χαλάσει.

Αντρούς χατίρι μη χαλάς
γυναίκας να μην τάξεις,
γι' αυτό ποτέ σου μη ζητάς
με θηλυκό ν' αγιάσεις.

Γερόντων παίρνε συμβουλή
κι ανθρώπων περασμένο,
απού 'χουνε πολύ ψωμί
κι αλάτσι φαωμένο.

Ότι πολυτιμότερο
και ακριβό υπάρχει,
ζωή κι αγάπη αντίστοιχα
πρέπει ο καθένας νά 'χει.

Στην εποχή που φτάξαμε
ήντα θα πει αγάπη,
δεν αντικρύζει πια κανείς
μεσ' τσι ψυχής το χάρτη.

Το όνομα στον άνθρωπο
την ύπαρξη στολίζει,
μα την ουσία τη καλή
δε τη χαρακτηρίζει.

Σαν είναι ο τράγος δυνατός
δεν τον χωράει η μάντρα,
ο άντρας κάνει τη γενειά
κι όχι η γενειά τον άντρα.

Στο μετερίζι της ανθρωπιάς
και τσι τιμής το χρέος,
εκειά θα στέκω ν' απαντώ
κι ας είμαι ο τελευταίος.

Ψηλά αν σου μέλλει ν' ανεβείς
σιγά-σιγά ανέβα,
τα ζάλα σου να ξαναβρείς
όταν σου πουν κατέβα.

Άραγες τι θα πει τιμή
σε τούτηνε την πλάση,
απού την έχουν όληνε
με τα λεφτά αγοράσει.

Ετούτηνε την εποχή
τίποτα δεν αξίζει,
μιας κι ένα κομμάτι γης
αδέρφια ξεχωρίζει.

Όποιος τα νιάτα δε γλεντά
κι όποιος δεν αγαπήσει,
λίγες ελπίδες και χαρές
στον κόσμο θα γνωρίσει.

Μιαν αστραπή είν' η ζωή
χαρά του απού προλάβει,
από τη λάμψη να πιαστεί
πριν πέσει το σκοτάδι.

Πρόβαλε στο παράθυρο
άπλωσε τα μαλλιά σου,
να σάξω ανεμόσκαλα
να έρθω στον οντά σου.

Όσο κι αν κάνω το σκληρό
στο τέλος ξεγελιέμαι,
γιατί τσι δύσκολες στιγμές
πάντα τα μάτια κλαίνε.

Όποιος μπορεί την σκέψη του
να τηνε κάνει πράξη,
όλος ο κόσμος να πνιγεί
αυτός δεν θα πλαντάξει.

Ο γάμος βάνει αζωντανό
τον έρωντα στο μνήμα,
μην παντρευτούμε αγάπη μου
για θα 'χομε το κρίμα.

Μεγάλο πράμα να μπορείς
τον πόνο να ζυγιάζεις,
και σε καρδιές με σύννεφα
να μπαίνεις και να λιάζεις.

Ένα ποτήρι ειν' η ζωή
νερό κρυγιό τσι βρύσης,
το πίνεις μα δε ξεδιψάς
πάλι ποθείς να ζήσεις.

Δε μετανιώνω στη ζωή
όσα κι αν κάνω λάθη,
γιατί απ' αυτά διδάχτηκα
όλα όσα 'χω μάθει.

Ο ήλιος δύει την αυγή
το δείλι βασιλεύγει,
χωρίς αγάπη η ζωή
γοργοπερνά και φεύγει.

Τοίχος παλιός δε χτίζεται
καινούργιος δε χαλιέται,
καινούργια αγάπη γίνεται
παλιά δε λησμονιέται.

Καλλιά 'χω λίγες τσι χαρές
να τσι κρατώ στο χέρι,
παρά πολλές να καρτερώ
χειμώνα καλοκαίρι.

Άνθρωπος εις τα νιάτα του
κάνει μα δε λογιάζει,
σαν έρθει ο νους στην κεφαλή
ούλα τα λογαριάζει.

Στο πρώτο εμπόδιο θωρώ
τα μάτια σου να κλαίνε,
μα στη φουρτούνα φαίνεται
ο καπετάνιος λένε.

Καλλιά ΄χω λίγες τσι χαρές
να τσι κρατώ στο χέρι,
παρά πολλές να καρτερώ
χειμώνα καλοκαίρι.

Μην τονε μπώθεις τον καιρό
μα έτσι κι αλλιώς θα φύγει,
γιατί προσβάλλεις τη ζωή
που 'ναι η παντέρμη λίγη.

« ‹ 1 2 3 4 › »

Cretan Serenades

ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ - Γνωμικές

Prefectures of Crete

Chania Prefecture

Rethymnon Prefecture

Heraklion Prefecture

Lassithi Prefecture